Poziom 1 lekcja 5: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Line 2: | Line 2: | ||
<big><font color=DeepSkyBlue>'''<big>이에요 / 예요</big>'''</font></big>'''[i-e-yo / ye-yo]''' | <big><font color=DeepSkyBlue>'''<big>이에요 / 예요</big>'''</font></big>''' [i-e-yo / ye-yo]''' | ||
| Line 30: | Line 30: | ||
W języku polskim | W języku polskim czasownik "być" zmnienia się w zależności od podmiotu zdania na "jestem", "jesteś", "jest", "jesteśmy", "jesteście" lub "są", jednak w koreańskim musisz jedynie zdecydować czy użyć 이에요 [i-e-yo] czy 예요 [ye-yo] w zależności czy ostatnim symbolem poprzedzającego słowa jest spółgłoska lub samogłoska. 이에요 i 예 요 są do siebie bardzo podobne, i brzmią podobnie, więc nie jest to dużym problemem, gdy się pomylisz, jednak jest lepiej znać poprawne formy. | ||
Jeżeli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo odpowiadające "DEF" kończy się spółgłoską, należy dodać 이에요 [i-e-yo], jednak jeśli tej spółgłoski nie ma, a słowo kończy się samogłoską to dodajemy 예요 [ye-yo]. Taki system jest stworzony tylko po to by ułatwić wymowę, więc przy ćwiczeniach ich odpowiednie używanie okaże się naturalne. | Jeżeli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo odpowiadające "DEF" kończy się spółgłoską, należy dodać 이에요 [i-e-yo], jednak jeśli tej spółgłoski nie ma, a słowo kończy się samogłoską to dodajemy 예요 [ye-yo]. Taki system jest stworzony tylko po to by ułatwić wymowę, więc przy ćwiczeniach ich odpowiednie używanie okaże się naturalne. | ||
| Line 68: | Line 68: | ||
W języku polskim, podobnie jak w koreańskim nie ma | W języku polskim, podobnie jak w koreańskim nie ma przedimków (jak np. w języku angielskim: a/an). Wystarczy więc, że do rzeczownika znalezionego w koreańskim słowniku dodasz 이에 요 lub 예요, by stworzone zdanie znaczyło "To jest ABC.", "Tamto jest DEF." "(Ja) jestem XYZ." | ||
Aby utworzyć pytania wystarczy jedynie zmienić | Aby utworzyć pytania wystarczy jedynie zmienić intonację wymawianego zdania. Należy powiedzieć zdanie z intonacją rosnącą (tak samo jak języku polskim , kiedy chcemy zmienić zdanie trwierdzące w pytające bez zmieniania żadnych słów. Wyobraźmy sobie różnicę w wymowie "To prawda." i "To prawda?". | ||
| Line 87: | Line 87: | ||
뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest? | 뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest? | ||
<ref>http://talktomeinkorean.com/</ref> | |||
Latest revision as of 07:46, 19 May 2018
Po tej lekcji będziesz mógł powiedzieć zdania typu "A jest B (rzeczownik) lub "Jestem ABC" w grzecznościowej formie języka koreańskiego.
이에요 / 예요 [i-e-yo / ye-yo]
이에요 i 예요 mają podobną rolę jak polski czasownik "być". Podstawową różnicą jest budowa zdania, w których są one używane.
Budowa zdania w języku polskim:
- ABC + [być] + DEF
- **DEF jest tutaj rzeczownikiem.
Np.:
- ABC jest DEF.
- (Ja) jestem ABC.
- (Ty) jesteś DEF.
Budowa zdania w języku koreańskim:
- ABC + DEF + [być]
- ** DEF jest tutaj rzeczownikiem.
Np.:
- 이거 ABC예요. [i-geo ABC-ye-yo] = To jest ABC.
W języku polskim czasownik "być" zmnienia się w zależności od podmiotu zdania na "jestem", "jesteś", "jest", "jesteśmy", "jesteście" lub "są", jednak w koreańskim musisz jedynie zdecydować czy użyć 이에요 [i-e-yo] czy 예요 [ye-yo] w zależności czy ostatnim symbolem poprzedzającego słowa jest spółgłoska lub samogłoska. 이에요 i 예 요 są do siebie bardzo podobne, i brzmią podobnie, więc nie jest to dużym problemem, gdy się pomylisz, jednak jest lepiej znać poprawne formy.
Jeżeli chcesz powiedzieć ABC "jest" DEF po koreańsku, a słowo odpowiadające "DEF" kończy się spółgłoską, należy dodać 이에요 [i-e-yo], jednak jeśli tej spółgłoski nie ma, a słowo kończy się samogłoską to dodajemy 예요 [ye-yo]. Taki system jest stworzony tylko po to by ułatwić wymowę, więc przy ćwiczeniach ich odpowiednie używanie okaże się naturalne.
Ostatnim znakiem jest spółgłoska + 이에요 [i-e-yo]
Brak ostatniej spółgłoski (tylko samogłoska) + 예요 [ye-yo]
Przykładowe zdania:
물이에요. = 물 + 이에요 [mul + i-e-yo]
(To) jest woda.
가방이에요. = 가방 + 이에요 [ga-bang + i-e-yo]
(To) jest torba.
사무실이에요. = 사무실 + 이에요 [sa-mu-sil + i-e-yo]
(To) jest biuro.
학교예요. = 학교 + 예요 [hak-gyo + ye-yo]
(To) jest szkoła.
저예요. = 저 + 예요 [jeo + ye-yo]
(To jestem) ja.
W języku polskim, podobnie jak w koreańskim nie ma przedimków (jak np. w języku angielskim: a/an). Wystarczy więc, że do rzeczownika znalezionego w koreańskim słowniku dodasz 이에 요 lub 예요, by stworzone zdanie znaczyło "To jest ABC.", "Tamto jest DEF." "(Ja) jestem XYZ."
Aby utworzyć pytania wystarczy jedynie zmienić intonację wymawianego zdania. Należy powiedzieć zdanie z intonacją rosnącą (tak samo jak języku polskim , kiedy chcemy zmienić zdanie trwierdzące w pytające bez zmieniania żadnych słów. Wyobraźmy sobie różnicę w wymowie "To prawda." i "To prawda?".
물이에요. [mul-i-e-yo] = To jest woda.
물이에요? [mul-i-e-yo?] = Czy to jest woda?
학교예요. [hak-gyo-ye-yo] = To jest szkoła.
학교예요? [hak-yo-ye-yo] = Czy to jest szkoła? Czy jesteś teraz w szkole?
뭐 [mwo] = co
뭐예요? [mwo-ye-yo?] = Co to jest?
<ref>http://talktomeinkorean.com/</ref>