Hangeul step 1/pl
|
Help · Cheat Sheet · Community portal |
Contents
Wprowadzenie
Witaj. Odmiennie od języków japońskiego i chińskiego, nauka koreańskiego alfabetu może zająć tylko kilka godzin. Jedynym sposobem na poprawne czytanie słów w języku koreańskim jest nauczenie się jego systemu pisma, Hangeul (한글). Język polski (angielski) i koreański nie mają identycznych głosek, więc używanie transkrypcji łacińskiej (romanizacji) jest złym pomysłem. Na najbliższych stronach zaprezentowaliśmy sześciostopniowy program, w którym użyliśmy wielu różnorodnych metod mających na celu pomóc w nauce koreańskiego systemu pisma szybciej i efektywniej. Jest to wspólny projekt Korean Wiki Project i TalktomeinKorean.com. Poszukiwaliśmy odpowiednich głosów do prezentacji głosek Hangeul, a oni w ramach wolontariatu znaleźli w swoim napiętym grafiku czas, abyśmy mogli ruszyć do przodu z projektem. Jesteśmy bardzo wdzięczni za ich wysiłek i wsparcie.
W przyszłości zostanie utworzony siódmy stopień programu aby pomóc wam w zaawansowanej wymowie.
Dlaczego warto nauczyć się koreańskiego alfabetu?
Niektórzy ludzie sądzą, że nauka romanizacji jest wystarczająca i nie zdają sobie sprawy, jak bardzo przeszkadza im ona w stawaniu się lepszym w koreańskim. Poniżej jest zamieszczone kilka powodów, które wyjaśnią, dlaczego romanizacja jest zła.
- Dźwięki w językach koreańskim i angielskim nie brzmią tak samo. Czy miałoby sens uczenie się angielskiego używając koreańskiego alfabetu? Szczególnie, że nie ma w nim dźwięków F, V i Z? Oczywiście koreański nie zawiera wszystkich dźwięków, które są w angielskim, a angielski nie zawiera tych wszystkich dźwięków, które są w koreańskim. Dlatego angielski alfabet nie może reprezentować dźwięków języka koreańskiego. Jeśli ktoś chce się uczyć angielskiego, powinien nauczyć się jego alfabetu i dźwięków. Tak samo jest z koreańskim: jeśli ktoś chce się go nauczyć, powinien nauczyć się alfabetu, który reprezentuje jego dźwięki.
- Romanizacja jest myląca i niejasna.
- Jeśli ktoś nie ma w ogóle doświadczenia z językiem koreańskim i używa rozmówek ze zromanizowanym koreańskim, jego wymowa będzie zupełnie nieprawidłowa. Dla przykładu: jak powinno się wypowiadać zapisane w romanizacji słowo „neon”? Czy jak „ni-yon”, czy może bardziej jak „nun”? Wymowa jest bliższa „nun” , ale skąd mógłbyś to wiedzieć, kiedy jest to zapisane jak angielskie słowo „neon”?
- Jest wiele systemów romanizacji i czasami jest trudno zorientować się, który z systemów jest właśnie użyty. Na przykład: imię łyżwiarza, złotego olimpijczyka „Kim Yuna” (김연아) nie jest zapisane w tradycyjnej romanizacji, ale tak, aby czytanie było bardziej zbliżone do angielskiego. Jeśliby zostało przyjęte z Ulepszonego Systemu Romanizacji (Revised Romanization System) mogłoby to brzmieć jak Yoona, a nie Yuna, gdyż yu reprezentuje ㅠa nieㅕ.
- Nie ma takiego dźwięku jak Woo i Yi, jest to niemożliwe do zapisania w koreańskim, a mimo tego dźwięk ㅜ czasem zapisany jako Woo, a 이 zostaje zapisanej jako Yi.
Jeśli potrzebujesz więcej powodów do nauki koreańskiego systemu pisma zobacz: Romanization#Problems.
Rys historyczny
Zobacz cały artykuł The Origin of Hangeul
Hangeul został wprowadzony za panowania Sejong’a Wielkiego i prace nad nim zostały zakończone około 1444 roku. Dotąd, a także potem, w języku pisanym używane były chińskie znaki, które sprawiały, że czytać i pisać umieli tylko wysoko urodzeni ludzie i elita rządowa. Król Sejong chciał, aby Korea posiadała własny system pisma, którego mógłby łatwo nauczyć się każdy. Po utworzeniu, mówiono, że Hangeul jest tak prosty, iż czarnoksiężnik mógłby skończyć się uczyć go nad ranem, a głupek mógłby skończyć go wieczorem. Dlatego, arystokraci byli przeciwko wprowadzeniu Hangeul, wierząc, że tylko wysoko urodzeni mają specjalny przywilej jako jedyni móc czytać i pisać.
Od czasu pierwszego wprowadzenia, Hangeul był wielokrotnie ulepszany. Język koreański przeszedł wielką reformację podczas japońskiej kolonizacji we wczesnych latach XX wieku, zmieniając wiele liter na obecnie archaiczne now-archaic letters oraz zmieniając kilka reguł.
Hangeul jest tak wymyślony, aby łatwo mogło się go nauczyć wielu ludzi, ponieważ większość liter o podobnych kształtach również podobnie brzmi, jak łatwo zauważyć podobieństwo sprawia, że jest prostszy do zapamiętania.
Podstawy
Spółgłoski
Jest 14 podstawowych spółgłosek w języku koreańskim i 5 podwójnych spółgłosek, utworzonych odpowiednio z podstawowych spółgłosekㄱ, ㄷ, ㅂ, ㅅ, iㅈ.
Basic consonants | |
Double consonants |
Samogłoski
Jest osiem podstawowych dźwięków samogłosek i 13 dźwięków złożonych samogłosek. Złożone samogłoski zwane są dwugłoskami i są połączeniem nie więcej niż dwóch samogłosek podstawowych. Pomimo, że wiele samogłosek jest zazwyczaj wypowiadanych w osobnych sylabach, każda komponowana samogłoska podwójna (dwugłoska) jest wypowiadana łącznie w jednej sylabie. Jak można zauważyć, większość dwugłosek jest utworzonych z dwóch podstawowych samogłosek.
Wszystkie podstawowe samogłoski są zrobione z trzech typów kresek. Pierwsza symbolizuje niebo i jest to kropka (•), chociaż w nowoczesnym języku koreańskim kropka jest tylko prostą, krótką kreską. Kolejny typ kresek symbolizuje ziemię i jest to pozioma linia (ㅡ). Ostatni a kreska symbolizuje człowieka (ㅣ). Te symbole zostały złożone, aby utworzyć koreańskie samogłoski, na przykład | plus •dajeㅏ.
Basic vowels | |
Complex vowels |
Bloki sylabowe
Słowa w języku koreańskim są pisane od prawej do lewej i słowa są zbudowane z pisanych sylab w kształcie bloków. Każda litera wewnątrz bloku wyraża dźwięk. Słowo „osoba” to 사람, w romanizacji zapisana jako “saram” i jest złożona z dwóch sylab. Litery ㅅ + ㅏsą składnikami sylaby 사 („sa”), a połączoneㄹ + ㅏ + ㅁ to kolejna sylaba 람 („ram”). Obrazek poniżej pokazuje przybliżone dźwięki, które złożone są w słowo. Zauważ, że w języku koreańskim nie są tak naprawdę rysowane ramki naokoło sylab, są one tu jedynie w celach poglądowych.
Sylaby w języku koreańskim są uporządkowane w blokach liter, które zaczynają się spółgłoską, w środku mają samogłoskę i czasem ostatnią spółgłoskę. Blok sylabowy jest utworzony z co najmniej dwóch liter, zawiera jedną spółgłoskę i jedną samogłoskę. W naszych lekcjach, w drugim, 3 i 4 stopniu skupimy się tylko na spółgłoskach i jednej poziomej samogłosce oraz na słowach zawierających jedną spółgłoskę i pionową samogłoskę (patrz: poniżej). W stopniu piątym przedstawimy ostateczną koncepcję spółgłoski, a stopień szósty pokarze, jak zbudowane są sylaby zawierające podwójne samogłoski.
Pamiętaj również, że jeśli chcesz zapisać tylko samogłoskę musi ona być zapisana razem ze spółgłoską ㅇ, która jest bezgłośnym zastępstwem na miejscu spółgłoski. Dlaczego? Pomyśl o koncepcji Ying i Yang. Jeśli ktoś chce napisać samogłoskę ㅏ, powinien zapisać ją jako 아 z ㅇ będącym bezdźwięcznym wypełnieniem miejsca przeznaczonego dla spółgłoski. Jest to łatwe do zapamiętania, jeśli myśli się o ㅇ jak o zerze. Więcej przykładów poniżej:
Original vowel | Written by itself |
---|---|
ㅏ | 아 |
ㅐ | 애 |
ㅓ | 어 |
ㅔ | 에 |
ㅗ | 오 |
ㅜ | 우 |
ㅡ | 으 |
ㅣ | 이 |
Pisanie
Jak już pamiętasz, słowa w języku Koreańskim pisane są od strony lewej do prawej i od góry do dołu w formach bloków. W kilku następnych sekcjach nauczysz się, jak pisać litery w poprawny sposób. Z początku, kolejność kresek może wydawać się niezbyt ważna, jednak tak nie jest, ponieważ pisanie w odpowiedniej kolejności jest bardziej naturalnie i łatwiej można się doczytać. Kształty i wielkość liter może być rozciągnięta lub skompresowana tak, aby zapełniała całą przestrzeń bloku i aby znaki były równej wielkości z literami innych sylab. Na przykładzie poniżej widać, jak wielkość i kształt litery ㄱ zmienia się, aby wypełnić wyobrażony blok (zaznaczona na niebiesko).
Teraz, zaczniemy naukę kilku liter, które nazwane są jamo. Proszę zwrócić uwagę na to, że aby w całości móc wyświetlić lekcje musisz mieć zainstalowany Adobe Flash Player. Pozwoli Ci on odworzyć wszystkie pliki dźwiękowe na najbliższych stronach. Nie przejmuj się jednak, najpewniej masz już go zainstalowanego.